Op 8 februari gedenken we de heilige Josephina Bakhita. Het leven van St. Josephine Bakhita heeft door de jaren heen veel mensen geïnspireerd, vooral mensen in Soedan en Zuid-Soedan. Hoewel ze het grootste deel van haar leven in Italië doorbracht, werd ze oorspronkelijk geboren in de Soedanese regio van Afrika. Bakhita werd geboren in het dorp Olgossa, in wat nu Soedan heet. Ze werd meegenomen door slavenhandelaren toen ze ongeveer zeven jaar oud was en bleef vele jaren in slavernij totdat ze werd gekocht door een Italiaan. Haar Italiaanse meester verliet Soedan in 1885, toen Bakhita 16 jaar oud was. Ze bleef de rest van haar leven in Italië en stierf op 77-jarige leeftijd als een Canossiaanse zuster.
Ondanks de afschuwelijke behandeling die ze in het begin van haar leven als slavin onderging, had Bakhita een rotsvast geloof in God en vergaf ze haar ontvoerders door te zeggen: “Als ik degenen zou ontmoeten die mij ontvoerd hebben en zelfs degenen die mij gemarteld hebben, zou ik knielen en hun handen kussen. Want als deze dingen niet waren gebeurd, zou ik vandaag geen christen en religieuze zijn.”
Bakhita stierf op 8 februari 1947 en werd zalig verklaard door Johannes Paulus II op 17 mei 1992 en heilig verklaard op 1 oktober 2000. Ze blijft de enige heilige uit Soedan die officieel heilig verklaard is door de katholieke kerk en wordt gezien als de beschermheilige van zowel Soedan als Zuid-Soedan.
Het leven van Josephine Bakhita is opmerkelijk en bevat veel spirituele lessen die wij kunnen leren. Een daarvan is haar diepe vertrouwen in God, ondanks het feit dat ze in een uitzichtloze situatie leefde. Johannes Paulus II wees op deze les uit haar leven in een toespraak tot pelgrims die bijeenkwamen voor de zaligverklaring van de heilige Josephine in 1992:
Nu verheven tot de eer van de altaren en als voorbeeld gesteld voor de hele Kerk, leert de zalige Josephine Bakhita ons, in haar nederigheid en totale overgave aan God, niet alleen om te werken en te bidden, maar vooral om te vertrouwen. Door haar pijnlijke gebeurtenissen had ze, met de genade van God, geleerd om volledig op Hem te vertrouwen, dat Hij altijd en overal aanwezig is, en om daarom voortdurend goed en vrijgevig te zijn voor iedereen.
Het was dit radicale vertrouwen in God dat haar geloof levend hield en haar motiveerde om het evangelie te aanvaarden en zich uiteindelijk te laten dopen. In plaats van een wantrouwen in God te hebben, gezien de afschuwelijke situaties die ze meemaakte, onderwierp ze zich volledig aan God en was ze zelfs bereid om haar ontvoerders te vergeven.
Altijd blij en sereen, vervulde ze met vreugde haar plicht en aanvaardde uiteindelijk haar lange en pijnlijke ziekte met moed en berusting, nooit klagend en nooit kwaad sprekend over iemand. Zo zei ze: “Als ik de slavendrijvers zou ontmoeten die mij ontvoerd hebben, en ook degenen die mij gemarteld hebben, zou ik knielen en hun handen kussen, want als dat niet gebeurd was, zou ik nu geen christen en religieuze zijn.”
St. Josephine was in staat om haar leven door de lens van God te zien, en herkende hoe Hij bij haar was in haar donkerste momenten en deze vreselijke dingen toeliet voor zijn grotere glorie. Ze leert ons dat we, in welke situatie we ons ook bevinden, volledig op God moeten vertrouwen, wetende dat Hij er een groter goed uit zal voortbrengen.
We bidden samen een gebed tot de heilige Josephita Bakhita, voor allen die op wat voor manier dan ook in slavernij gevangen zijn:
Heilige Josephina Bakhita, in je jeugd ben je als slaaf verkocht en kwam je voor grote problemen en onuitsprekelijk leed te staan. Eenmaal bevrijd van je lichamelijke slaaf-zijn heb je de ware verlossing gevonden in de ontmoeting met Christus en zijn Kerk.
Heilige Josephina Bakhita, help allen die in slavernij gevangen zitten. Wees in hun naam tot voorspraak bij de God van de barmhartigheid, zodat de ketenen van hun gevangenschap verbroken kunnen worden.
Moge God zelf allen bevrijden die bedreigd, gewond of mishandeld zijn door de handel en smokkel van mensen. Moge Hij verlichting brengen aan allen die deze slavernij overleven. Moge Hij hun leren Jezus te zien als toonbeeld van geloof en hoop, zodat hun wonden kunnen genezen.
Wij smeken je voor ons allen te bidden en ons tot voorspraak te zijn, zodat wij niet vallen in onverschilligheid, zodat we onze ogen openen om de ellende en de wonden te kunnen zien van zoveel broeders en zusters die van hun waardigheid en hun vrijheid zijn beroofd en om hun schreeuw om hulp te kunnen horen. Amen.
Heilige Josephina Bakhita, bid voor ons.– Paus Francisus tijdens het Angelus op 10 februari 2019
Hoe meer we bidden, hoe meer we kunnen hopen en vertrouwen op God en zijn mysterieuze plan voor ons leven. Soms kunnen we geneigd zijn om de hoop in de wereld en in onszelf te verliezen. We zien alle dood en verderf om ons heen en beginnen te twijfelen of er wel een plan achter zit. Eén manier waarop we meer hoop in ons leven kunnen brengen is door gewoon te bidden. Het klinkt misschien te simpel, maar zoals met veel dingen in het leven, zijn het soms de simpelste dingen die een oplossing bieden.
Paus Benedictus XVI legt dit idee uit in zijn encycliek Spe salvi, waarin hij het verband tussen gebed en hoop benadrukt:
Een eerste essentiële omgeving om hoop te leren is gebed. Wanneer niemand meer naar mij luistert, luistert God nog wel naar mij. Wanneer ik met niemand meer kan praten of niemand meer kan aanroepen, kan ik altijd nog met God praten. Wanneer er niemand meer is om me te helpen omgaan met een nood of verwachting die het menselijk vermogen tot hoop te boven gaat, dan kan Hij me helpen. Wanneer ik in complete eenzaamheid ben gedompeld …; als ik bid ben ik nooit helemaal alleen
Vervolgens wijst hij op het voorbeeld van kardinaal Nguyen Van Thuan als een baken van hoop:
Wijlen kardinaal Nguyen Van Thuan, dertien jaar gevangene, waarvan negen jaar in eenzame opsluiting, heeft ons een kostbaar boekje nagelaten: Gebeden van Hoop. Gedurende dertien jaar in de gevangenis, in een situatie van schijnbare hopeloosheid, werd het feit dat hij naar God kon luisteren en met Hem kon spreken voor hem een groeiende kracht van hoop, die hem in staat stelde om na zijn vrijlating voor mensen over de hele wereld een getuige van hoop te worden – van die grote hoop die zelfs in de nachten van eenzaamheid niet verslapt.
Een vaste hoop hebben zonder God is onmogelijk. We hebben Gods liefde en barmhartigheid in ons leven nodig om te kunnen hopen, in het vertrouwen dat er een plan met ons leven is.
Zelfs in de meest wanhopige situaties is het zo dat hoe meer we bidden, hoe meer hoop er in ons hart groeit.
Iedere eerste dinsdag van de maand om 13u kan u luisteren naar een nieuwe aflevering van ‘koken met Hildegard’, met herhaling op woensdag van die week om 20u15. In dit programma mogen wij maandelijks te gast zijn bij Sylvia Brunet. Sinds vele jaren verdiept zij zich in de geschriften van de Heilige Hildegard Von Bingen en ook in haar voedingsleer. Sylvia heeft verschillende recepten ontwikkeld volgens de raadgevingen van Hildegard en doet ons hiermee kennis maken in een maandelijks programma. In deze tweede uitzending van Koken met Hildegard leert Sylvia Brunet ons een ovenschotel met kabeljauw, venkel en courgette bereiden en een appeltaart volgens de voedingsleer van Hildegard.
5 strategieën om scrollen tegen te gaan en te herstellen van “hersenrot”: door deze strategieën te omarmen, kunnen we de balans in ons leven herstellen en de schoonheid van doordachte communicatie herontdekken.
Paus Franciscus waarschuwde onlangs voor de gevaren van “hersenrot”, een moderne aandoening die wordt veroorzaakt door overmatig scrollen op sociale media. Hij beschreef dit als een soort mentale “verrotting” die ons vermogen om diep na te denken, zinvol te communiceren en ons bezig te houden met de wereld afstompt. Zoals elke ziekte heeft hersenrot symptomen: constante afleiding, verkorte aandachtsspanne en een sluipend gevoel van ontevredenheid. Het heeft een negatieve invloed op het dagelijks leven, omdat we emotioneel uitgeput raken, niet meer verbonden zijn met de realiteit en ons niet meer volledig kunnen concentreren op wat belangrijk is.
Niet alleen het Vaticaan heeft alarm geslagen. Oxford University Press maakte van “hersenrot” het woord van het jaar 2025. Professionals in de geestelijke gezondheidszorg maken zich steeds meer zorgen. Maar de woorden van de Heilige Vader zijn ook een oproep tot hoop. We kunnen ervoor kiezen om bewust, waarheidsgetrouw en moedig met de media om te gaan. Hier zijn vijf strategieën om los te komen van het scrollen en een gezondere geest en geest terug te krijgen.
1. Cultiveer bewuste consumptie
De paus benadrukte de noodzaak om informatie met intentie te benaderen. In plaats van eindeloos te scrollen, stel je grenzen aan wanneer en waar je sociale media gebruikt en blijf je bewust van waarom je het doet. Hulpmiddelen zoals timers of app blockers kunnen helpen, maar de echte verschuiving vindt plaats wanneer je je inzet om aanwezig te zijn in het moment.
Vraag jezelf af: Voedt dit mijn geest en ziel, of vult het gewoon tijd?
2. Maak opnieuw contact met fysieke media
Franciscus’ oproep om “waarheidsgetrouw” te zijn in communicatie houdt in dat je geworteld bent in de echte wereld. Het lezen van fysieke boeken, kranten of tijdschriften kan je focus verankeren en je begrip van een onderwerp verdiepen.
Deze langzamere, tastbare aanpak bevordert de aandacht en zorgt voor een rijkere intellectuele ervaring dan de gefragmenteerde hapjes van online content.
3. Creëer gewijde schermvrije ruimtes
De zorg van de Heilige Vader voor het innerlijke leven nodigt ons uit om verder te kijken dan alleen productiviteit en de spirituele effecten van onze gewoonten te overwegen. Wijs bepaalde ruimtes in je huis, zoals de eettafel of slaapkamer, aan als schermvrije zones.
Deze ruimtes kunnen gebieden worden voor gebed, familiebanden of stille contemplatie, en je geest beschermen tegen overprikkeling.
4. Vertel en zoek verhalen van hoop
De paus spoorde journalisten aan om “de goede strijd te strijden” door verhalen van hoop te vertellen. We kunnen dit advies in ons eigen leven toepassen door te kiezen voor media die opbeuren en inspireren. Pas je feeds aan om accounts of pagina’s te volgen die waarheid, schoonheid en goedheid promoten. Beter nog, deel je eigen hoopvolle verhalen om de negativiteit tegen te gaan die vaak de boventoon voert op online platforms.
5. Omarm digitale sabbatsperiodes
Een pauze nemen van sociale media kan transformerend zijn. Of het nu een uur, een dag of een heel weekend is, door afstand te nemen van het scherm kunnen je hersenen rusten en herstellen. Gebruik deze tijd om activiteiten te ondernemen die je lichaam en ziel voeden – tijd doorbrengen in de natuur, bidden, meer bewegen of contact maken met geliefden. Zoals paus Franciscus suggereerde, zijn deze momenten van “rust” van constante input van vitaal belang voor een gezond innerlijk leven.
De bezorgdheid van paus Franciscus over “hersenrot” is geen kritiek op technologie, maar een barmhartige uitnodiging om vollediger te leven. Door deze strategieën te omarmen, kunnen we de balans in ons leven herstellen en de schoonheid van doordachte communicatie herontdekken. Zoals de paus ons eraan herinnerde, gaat waarheid niet alleen over feiten, maar over wie we zijn – en deze waarheid begint met hoe we ervoor kiezen om om te gaan met de wereld om ons heen.
De Bijbelvers voor vandaag:
Bidt voor elkaar, opdat gij genezing moogt vinden.
– Jak 5, 16
