/
De foto van Rik Torfs
- One Comment
-
Redactie
Bedaarde debateur en professor kerkelijk recht Rik Torfs vertelt in zijn herinnering over een plek in Zittert-Lummen, de kapel Notre-Dame de Bon Secours. Aandachtig de grenzen aftasten is een constante in zijn leven - van de taalgrens of humor, over de limieten van de academische wereld tot en met het geloof in het overstijgen van de ultieme grens van ons leven, de dood, tot eeuwig leven door Jezus Christus.
Dit bericht heeft 1 reactie
Ik herken mezelf sterk in het discours van Rik Torfs. Als rechtsstudent en jaargenoot van Rik Torfs kreeg ik in het laatste jaar een cursus āChristelijk geloven.ā Op een bepaald ogenblik vroeg een student tijdens de les aan de professor of hij geloofde in de verrijzenis. Aarzelend antwoordde de professor āneeā, onder verwijzing naar de Joden (met name de SaduceeĆ«rs). Ik ben het volmondig eens met Rik Torfs die, verwijzend naar Paulus, stelt dat dit de kern van het Christelijk geloof is. Christus zelf heeft ons de weg naar het eeuwig leven gewezen: het geloof in en de liefde tot God en de naastenliefde, met inbegrip van de liefde voor de ongelovige medemensen. In heel mijn leven heb ik slechts driemaal de tussenkomst van God gevraagd in moeilijke momenten. Niet voor materiĆ«le zaken. En telkens heb ik verkregen wat ik heb gevraagd.