© Fr. David Santos
Vandaag overlopen we 10 Bijbelverzen waarmee je je problemen in Gods handen kunt leggen: werp al je zorgen op Hem, want Hij zorgt voor je. Het bidden van deze korte verzen kan je hart, geest en ziel tot rust brengen.
Goed is Jahwe: Hij is meer dan een bolwerk op de dag van de benauwenis; 8in de overstelpende watersnood kent Hij degenen die bij Hem hun toevlucht zoeken. Maar Hij maakt een einde aan wie tegen Hem opstaan en zijn vijanden jaagt Hij de duisternis in.
– Nahum 1:7-8Wij worden aan alle kanten bestookt, maar raken toch niet klem; wij zien geen uitweg meer, maar wij zijn nooit ten einde raad; wij worden opgejaagd maar niet in de steek gelaten; wij worden neergeveld maar gaan er niet aan dood. Altijd dragen wij het sterven van Jezus in ons lichaam mee, want ook het leven van Jezus moet in ons lichaam openbaar worden.
– 2 Korintiërs 4:8-10(…) moest ik gaan door het hart der ellende, nog hield Gij mijn leven bewaard, heft de hand waar mijn vijanden dreigen: uw rechterhand brengt mij heil.
– Psalm 138:7Mijn vreugde hervind ik, mijn jubel, zo Gij mij goedgunstig wilt zijn, Gij die eens omzag naar mijn ellende en de nood van mijn ziel hebt verstaan.
– Psalm 31:8Intussen weten wij, dat God in alles het heil bevordert van die Hem liefhebben, van hen die volgens zijn raadsbesluit geroepen zijn.
– Romeinen 8:28Een bedevaartslied. Ik hef op naar de bergen mijn ogen: vanwaar zal mij komen de hulp? 2De hulp komt mij van de Heer, die gemaakt heeft hemel en aarde.
– Psalm 121:1-2Schuift al uw zorgen op Hem af, want Hij heeft zorg voor u.
– 1 Petrus 5:7Maakt u dus niet bezorgd voor de dag van morgen, want de dag van morgen zorgt voor zichzelf. Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen leed.
– Matthew 6:34Gezegend is God, de Vader van onze Heer Jezus Christus, de Vader vol ontferming en de God van alle vertroosting. 4Hij troost ons in al onze tegenspoed, zodat wij in staat zijn anderen te troosten in al hun noden, dankzij de troost die wij van God ontvangen.
– 2 Korintiërs 1:3-4Weest onbezorgd. Laat al uw wensen bij God bekend worden in gebed en smeking, en nooit zonder dankzegging. En de vrede van God, die alle begrip te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten behoeden in Christus Jezus.
– Filippenzen 4:6-7
We bidden samen een gebed voor wanneer je het niet meer ziet zitten. Het gebed, toegeschreven aan de heilige Augustinus, herinnert ons eraan dat, zelfs als we het gevoel hebben dat het leven overweldigend is en niemand ons steunt, “helden en heiligen van alle tijden” klaar staan om ons te steunen. Zij zijn onze ware broers en zussen en vrienden – meer aandacht voor onze behoeften dan welke aardse helper dan ook, en ook meer in staat om te helpen. Laten we samen met hen “ons hart stemmen op moedige muziek” en, zoals de heilige Catharina van Siena zei, “overal moedig in zijn”.
God van ons leven,
Er zijn dagen dat de lasten die we dragen
onze schouders schuren en ons belasten;
wanneer de weg somber en eindeloos lijkt,
de lucht grijs en dreigend;
wanneer ons leven geen muziek bevat,
en onze harten eenzaam zijn,
en onze zielen hun moed verloren hebben.
Overgiet het pad met licht,
wend onze ogen naar waar de hemel vol belofte is;
stem onze harten op dappere muziek;
geef ons het gevoel van kameraadschap
met helden en heiligen van alle tijden;
en verkwik onze geest
dat we in staat zijn om
de zielen van allen die met ons reizen
op de weg van het leven,
tot uw eer en glorie.
We staan vandaag stil bij het verhaal van een soldaat van Christus.
Davids weg naar de kerk begon toen hij verkering kreeg met een meisje dat hem meenam naar de mis. Hij begon deel te nemen aan de jeugdgroep van de parochie en ontmoette een priester genaamd priester Antonio Bico, die een grote invloed zou hebben op het leven van de jongeman. “Priester Tony is zonder twijfel degene die me heeft geleerd hoe ik van Jezus moet houden,” zegt priester David.
Het was tijdens de biecht bij priester Tony (“mijn eerste keer sinds lange tijd”) dat de priester David vroeg wat hij met zijn leven wilde doen. Zoals priester David zich herinnert:
Ik weet nog dat ik zei: “Ik wil een soldaat van Christus zijn.” En terwijl ik dit zeg, denk ik: wat betekent dat verdomme? Ik wist dat ik soldaat wilde worden omdat 9/11 had plaatsgevonden en ik op dat moment over het leger nadacht. Maar ik had ook een heropleving van het geloof en een verdieping van het geloof, dus in mijn hoofd had ik zoiets van, soldaat… soldaat van Christus. Priester Tony kijkt me aan en zegt: “Dat klinkt als een priester.” Ik zei tegen hem: “Priester, kom op, je weet dat ik een vriendin heb. Ik ben niet geïnteresseerd.” Tot dat moment had ik er nog nooit over nagedacht.
Het leger was nog steeds Davids focus. Hij en Brian onderzochten actief de verschillende militaire diensten op zoek naar de juiste pasvorm. Toch was er een zaadje in Davids ziel geplant dat af en toe op onverwachte manieren naar boven kwam.
Ik herinner me dat ik mijn tanden poetste en me plotseling in een kerkelijke rol waande en zei: ”Wat? Wat is er in hemelsnaam aan de hand?
Niet lang daarna stuurde een familievriend David en Brian Santos naar het 173e. Ze begonnen intensief te trainen en werden uiteindelijk uitgezonden naar Irak.
Je bent bedoeld om mensen te begeleiden, te leiden, lief te hebben, met hen samen te werken, hen te dienen… vergelijkbaar met een soldaat die tijdens zijn uitzending de mensen thuis dient.
Dit werd priester David op bijzondere wijze duidelijk aan de vooravond van zijn priesterwijding. Het is traditie dat een nieuwe priester zijn kelk cadeau krijgt van zijn familie of weldoeners, of, zoals in het geval van priester David, een oudere kelk kiest – bijvoorbeeld een kelk die is geschonken door een parochie of een gepensioneerde priester. Het is volgens priester David een teken van patrimonium, een soort overdracht van de missie van de ene generatie priesters op de volgende.
Priester David kan zich nog levendig herinneren dat hij naar het seminarie ging om zijn kelk te kiezen. Er stonden er vier of vijf op een tafel. Een van de kelken sprong eruit omdat hij onlangs was opgeknapt. “Hij was mooi, glanzend, prachtig,” herinnert priester David zich. “En wat er meestal gebeurt is dat wanneer iemand een priester een kelk aanbiedt, ze op de voet schrijven ‘ter nagedachtenis aan’ of ‘in dankbaarheid voor’, etc.
Nieuwsgierig draaide priester David de kelk om om de inscriptie te lezen. Toen hij ernaar keek, liet hij de kelk bijna vallen van schrik. “Op de voet stond ‘Soldaat van Christus’”, herinnert hij zich, al die jaren later nog steeds verbaasd over “hoe God zo creatief, zo intiem en zo persoonlijk in ons leven kan werken.”
© Fr. David Santos
De Bijbelvers voor vandaag is:
Maar jij, bezin je, strek je armen uit naar God. Als je kwaad hebt bedreven, doe het weg, geef het geen onderdak.
– Job 11, 13
