We krijgen via de Wereldfamilie van Radio Maria wat nieuws van Radio Maria in Goma (dit nieuws dateert van 29 januari 2025).
1) Radio Maria personeel is veilig en gezond.
2) Het hoofdkwartier werd niet geraakt.
3) Een bom die voor het radiostation viel heeft voor beschadigingen gezorgd maar het gebouw is intact
4) Het radiostation is uitgeschakeld door een totaal gebrek aan stroom dat door de rebellen werd verwijderd.
5) Radio Maria in Kinshasa (nationaal hoofdkwartier) en de andere 6 onderstations van Radio Maria zijn in de lucht en bidden voor vrede.
Vandaag gedenken we de heilige Blasius en de heilige Ansgarius. We staan even stil bij het levensverhaal van de heilige Ansgarius. Hij wordt ‘de Apostel van de Scandinavische landen’ genoemd.
Hij deed zijn best om een oog voor de blinde, een voet voor de lamme en een vader voor de armen te zijn.
Nadat Ansgarius het bisschopsambt bij ons had aanvaard, trachtte hij, waar dit mogelijk was, tot ontwikkeling te brengen datgene waaraan hij in het klooster was begonnen. Ook beijverde hij zich om het leven van alle heiligen na te volgen, in het bijzonder dat van de heilige Martinus. Zoals Ansgarius in de levensbeschrijving van deze heilige gelezen had, deed hij zijn best om door de prediking van het woord van de Heer de mensen te hulp te komen. Af en toe echter zocht hij de eenzaamheid om zich in de kennis van God te bekwamen. Zolang Ansgarius nog enigermate de kracht van de jeugd bezat, maakte hij heel vaak matig gebruik van brood en water, vooral wanneer hij in de eenzaamheid mocht verblijven. Maar omdat hij op hoge leeftijd van het hem vertrouwde sobere leven moest afzien, probeerde hij dit door middel van aalmoezen, gebeden en veel andere goede werken goed te maken. Daarom verloste hij veel gevangenen en schonk hun de vrijheid. Enkelen van hen, die hij geschikt achtte, liet hij theologie studeren om hen op de dienst van God voor te bereiden.
Hoezeer Ansgarius zich beijverde om bij zichzelf de vroomheid uit liefde tot God aan te wakkeren, getuigen de dikke boeken in ons bezit, die hijzelf eigenhandig letter voor letter geschreven heeft. Tenslotte voorzag hij alle psalmen, en wel iedere psalm afzonderlijk, van een aangepast kort gebed, dat hij aan boetespreuken uit de heilige Schrift ontleende. Hierin looft hij nu eens de almacht en het juiste oordeel van God, dan weer berispt en beschuldigt hij zichzelf; soms prijst hij de heiligen die God gehoorzamen, gelukkig, dan weer beklaagt hij de ongelukkigen en zondaars. Zichzelf noemde hij altijd slechter dan al deze mensen. Tijdens het gezamenlijke psalmgebed herhaalde hij deze gebeden voortdurend in stilte voor zichzelf aan het einde van iedere psalm, maar hij wilde ze aan niemand bekendmaken.
Op het door de regel vastgestelde uur van de dag zong Ansgarius zelf de mis van de gemeenschap, tenzij hem een of andere lichamelijke zwakte had overvallen; in dat geval woonde hij ze bij. Overeenkomstig de wil van de Heer was het ook zijn wens al zijn bezittingen aan de noodlijdenden af te staan. Niet alleen in zijn eigen parochie, maar ook in verre streken verschafte hij de mensen de steun van zijn hulp. Iets heel bijzonders is dat hij in Bremen een gasthuis voor de armen liet inrichten, waarvoor hij de tiendbelasting van enkele dorpen beschikbaar stelde. Daar moesten, naast de dagelijkse opvang van de armen, ook de zieken verpleegd worden. Tenslotte, wanneer hij als bisschop visitatiereizen naar zijn parochies maakte, schreef hij voor, de armen binnen te laten voordat hij zelf aan tafel ging. Zelf reikte Ansgarius hun water om de handen te wassen en gaf hun daarbij gezegend brood; daarna werd een tafel voor hen gedekt en gebruikte hij tenslotte met zijn gasten de maaltijd. Hij deed zijn best om een oog voor de blinde, een voet voor de lamme en een vader voor de armen te zijn.
Door deze geloofsijver bezield, werd hij uit deze wereld opgenomen. Wij geloven dat hij, begeleid door een grote menigte gelovigen, die hij uit het volk van de Denen en Zweden voor de Heer gewonnen had, en beloond door de milde God voor zijn goede strijd, op de dag van de verrijzenis van allen glorierijk en gelukkig het hemelse rijk zal binnengaan.
– Uit het levensverhaal van de heilige Ansgarius, bisschop van Hamburg, door de bisschop en monnik Rembertus († 888)
Op zondag vierde de Kerk de 29ste Werelddag voor het Godgewijde Leven, die elk jaar plaatsvindt op het feest van de Presentatie van de Heer. In zijn homilie tijdens het Avondgebed merkte de paus op dat het evenement dit jaar wordt gehouden tijdens het Jubileum van de Hoop en ter voorbereiding op het Jubileum van het Godgewijde Leven, dat wereldwijd zal worden gevierd van 8-12 oktober 2025. We overlopen samen de homilie van Paus Franciscus!
Deze tijd van het jaar voelt vaak wat somber aan. De glans van Kerstmis vervaagt, het weer is somber en sociale media kunnen aanvoelen als een constante stroom van slecht nieuws en zorgen. Het is geen wonder dat velen van ons het gevoel hebben dat we ons naar het einde van de winter slepen. Maar vreugde is iets dat dieper gaat dan vluchtig geluk – het is een gave die we kunnen aanboren, zelfs wanneer het leven overweldigend aanvoelt. Door de geschiedenis heen hebben heiligen ons laten zien hoe je vreugde kunt vinden op de meest onwaarschijnlijke plaatsen. Ze hadden net als wij te maken met ontberingen, verlies en uitdagingen, maar hun geloof, wijsheid en praktische benadering van het leven kunnen ons vandaag de dag een leidraad bieden. Hier zijn enkele inzichten uit hun levens om je te helpen licht te vinden, zelfs als de wereld donker aanvoelt.
Heilige Thérèse van Lisieux: Vreugde vinden in de kleine dingen
De heilige Thérèse stond bekend als “De Kleine Bloem” en leefde een kort maar diepgaand leven in een karmelietenklooster. Haar filosofie, “De Kleine Weg”, richtte zich op het doen van kleine dingen met grote liefde.
Haar tip: Als het leven overweldigend aanvoelt, concentreer je dan op kleine, vreugdevolle momenten. St. Thérèse vond geluk in eenvoudige handelingen – zoals glimlachen naar iemand, een bloem waarderen of haar dagelijkse werk cadeau doen. Neem een moment om stil te staan en de schoonheid om je heen op te merken: de warmte van een kopje thee, het geluid van een favoriet liedje of de lach van een geliefde.
Franciscus van Assisi: Kies voor dankbaarheid
Franciscus gaf een rijke levensstijl op om eenvoud en een diepe liefde voor de schepping te omarmen. Ondanks zijn strijd stond hij bekend om zijn aanstekelijke vreugde en dankbaarheid.
Zijn tip: Oefen dankbaarheid om je perspectief te veranderen. Franciscus was beroemd omdat hij God prees voor alles – de zon, de maan, zelfs de ontberingen van het leven. Schrijf elke avond drie dingen op waar je dankbaar voor bent, hoe klein ook. Dankbaarheid heeft een manier om onze geest op te heffen en ons te helpen het goede te zien, zelfs in moeilijke tijden.
Heilige Teresa van Avila: Neem jezelf niet te serieus
Als hervormer van de karmelietenorde kreeg St. Teresa te maken met kritiek en tegenslagen, maar haar humor liet haar nooit in de steek. Ze zei beroemde woorden als: “God behoede ons voor sombere heiligen!
Haar tip: Lach een beetje! St. Teresa herinnert ons eraan om niet te veel op te gaan in onze eigen ernst. Kijk een grappige film, bel een vriend die je aan het lachen maakt, of onthoud dat zelfs in moeilijke tijden humor de last kan verlichten. Vreugde groeit als we perfectie loslaten en de menselijke kant van het leven omarmen.
Johannes Paulus II: Hoop levend houden
Als paus inspireerde Johannes Paulus II miljoenen met zijn moed, vooral in moeilijke tijden zoals de Tweede Wereldoorlog en de Koude Oorlog. Zijn blijvende boodschap was er een van hoop.
Zijn tip: Vreugde is geworteld in hoop. Zelfs als de omstandigheden somber lijken, herinner jezelf er dan aan dat dingen kunnen veranderen en dat er betere dagen in het verschiet liggen. Johannes Paulus II spoorde vooral jonge mensen aan om hoop te omarmen met deze woorden: “Wees niet bang!” Herhaal dat voor jezelf als het leven overweldigend aanvoelt – het is een herinnering om erop te vertrouwen dat je dit pad niet alleen bewandelt.
Zalige Pier Giorgio Frassati: Wees anderen van dienst
Deze toekomstige heilige, de zalige Pier Giorgio, was een jonge Italiaan met een voorliefde voor wandelen en avontuur. Pier Giorgio was ook zeer toegewijd aan het helpen van armen en zieken. Ondanks zijn eigen moeilijkheden stond hij bekend om zijn vreugde.
Zijn tip: Kijk naar buiten, niet naar binnen. Vreugde groeit vaak als we anderen helpen. Of het nu vrijwilligerswerk is, een vriend die het moeilijk heeft de hand reiken, of gewoon aanwezig zijn bij iemand in nood, anderen dienen herinnert ons aan de vreugde van verbondenheid en gedeelde menselijkheid.
Heilige Filippus Neri: Omarm eenvoud en plezier
De heilige Filippus Neri, die bekend staat als de “Apostel van de Vreugde”, was beroemd om zijn speelse persoonlijkheid en zijn vermogen om anderen aan het lachen te maken, zelfs in ernstige tijden.
Zijn tip: Maak dingen niet te ingewikkeld – vind vreugde in plezier en speelsheid. Probeer iets creatiefs: bak koekjes, speel een bordspel of dans door het huis. Vreugde hoeft niet serieus te zijn. Het kan zo eenvoudig zijn als het herontdekken van een kinderlijk gevoel van verwondering.
De Bijbelvers voor vandaag is:
Onze diepste vreugd rust in Hem, ons vertrouwen in zijn naam hoogheilig.
– Ps 33, 21
