De mannen van de stad zeiden tot Elisa:`De ligging van deze stad is fraai, zoals mijn heer zelf kan zien, maar het water is slecht en het land onvruchtbaar.’ Hij antwoordde: `Haalt een nieuwe schotel en doet er zout in.’ Toen ze die gehaald hadden, ging hij naar de bron, wierp er het zout in en zei: `Zo spreekt Jahwe: Ik maak dit water gezond, er zal niet langer dood en onvruchtbaarheid uit voortkomen.’ Op het woord van Elisa werd het water gezond, en dat is het gebleven tot de huidige dag. Vandaar ging hij naar Betel. Toen hij de weg naar de stad opklom, kwamen er jongens uit de stad, die hem spottend toeriepen: `Klimmen maar, kaalkop! Klimmen maar, kaalkop!’ Elisa keerde zich om en toen hij de jongens zag, vervloekte hij ze bij Jahwe. Onmiddellijk kwamen er twee berinnen uit het bos, die tweeënveertig van die jongens verscheurden. Vandaar ging hij naar de berg Karmel en keerde vervolgens naar Samaria terug.

– 2 K. 2, 19-25