Vorige week vertelden we u dat paus Franciscus ons oproept om ons in deze missiemaand te laten inspireren door de twee leerlingen uit het Emmaüsverhaal, één van de best gekende verrijzenisverhalen uit de Bijbel. Het wordt niet alleen op de woensdag na Pasen in de kerk voorgelezen, het wordt vaak ook als evangelielezing gebruikt in een huwelijksviering.
Toch gaan we er bij Missio niet zomaar van uit dat iedereen het verhaal kent. Het zou interessant zijn om te weten hoeveel ouders die hun kindje laten dopen, het verhaal kennen. Of hoeveel ouders van eerste communicanten en vormelingen. En er zijn vast ook leerkrachten in het katholiek onderwijs bij wie ‘Emmaüs’ geen belletje doet rinkelen.
Daarom willen we eerst en vooral het verhaal onder de aandacht brengen. Dat doen we aan de hand van een schilderij. Toeval wil dat het Emmaüsverhaal vorig jaar geschilderd werd door iemand van bij ons: Chantal Leterme (zie foto hierboven).
Ook staan we stil bij de homilie van Paus Franciscus voor Missiezondag!
Nadat hun ogen waren geopend en ze Jezus hadden herkend “in het breken van het brood“, gingen de leerlingen “onverwijld op weg en keerden terug naar Jeruzalem“. Ze zijn ongelooflijk blij dat ze de Heer in levende lijve hebben ontmoet. Ze kunnen niet wachten om hun diepe vreugde vreugde met anderen te delen. Dat herinnert ons eens te meer aan de zending die de opgestane Heer aan de Kerk heeft toevertrouwd: de zending om alle mensen en volkeren te evangeliseren, tot aan de uiteinden van de aarde.
Vandaag meer dan ooit heeft onze menselijke familie, gewond door zoveel situaties van onrechtvaardigheid, zoveel verdeeldheid en oorlogen, behoefte aan het Goede Nieuws van vrede en verlossing in Christus.
Ik grijp deze gelegenheid aan om te herhalen dat “iedereen het recht heeft om het evangelie te ontvangen. Christenen hebben de plicht om het te verkondigen zonder iemand uit te sluiten, niet als iemand die een nieuwe verplichting oplegt, maar als iemand die een vreugde deelt, een mooie horizon aankondigt, een begeerlijk banket aanbiedt“. Missionaire bekering blijft het belangrijkste doel dat we onszelf als individu en als gemeenschap moeten stellen, want “missionaire gerichtheid is kenmerkend voor alle activiteiten van de kerk” (ibid., 15).
– Paus Franciscus
