Herman Wijns, ‘de kleine pastoor’, overleed op 26 mei 1941, 10 jaar oud. Zijn wonderbaarlijke uitspraken en vroomheid als kleine jongen hebben een pelgrimsoord gemaakt van de plaats waar zijn lichaam te rusten werd gelegd.
De kleine Herman werd op 15 maart 1931 geboren als enig kind van een echtpaar uit Merksem. Zijn ouders waren vrome mensen die een slagerij uitbaatten. Op school viel Herman vooral op door het feit dat hij een voorbeeldig student was, wat hem zeer geliefd maakte bij zijn leraars. Op 4 juli 1937 ontving hij zijn Eerste Communie.
Hij is onder meer vooral gekend door de foto die van hem werd genomen als misdienaar, een dienstbetoon dat hij opnam op 6 april 1940. Zoals gebruikelijk in die tijd sloot hij zich onder meer aan bij de Eucharistische Kruistochten en was hij lid van de jeugdbond die zich hadden toegewijd aan het Heilig Hart.
Zijn ouders zagen zich, ten gevolge van de crisis in het midden van de jaren 30 van de vorige eeuw, verplicht de slagerij te sluiten waarna het gezin naar de eerste verdieping van de Wuytslei 23 verhuisde. Het verlangen van de jongen om te spreken met Jezus bleek zo groot dat hij vaak ’s nachts terug te vinden was, al biddend. Ook tijdens het begin van de Tweede Wereldoorlog en de bijbehorende bombardementen behield hij een grote innerlijke rust en een groot vertrouwen in God tot wij hij constant bad.
Op 24 mei 1941, vlak nadat hij officieel lid was geworden in de Eucharistische Kruistocht, viel hij door een glazen plaat tijdens een spel en sneed daarbij een slagader aan zijn knie door. De noodzakelijk operatie had het desastreuze gevolg dat Hermanneke een hersenvliesontsteking opliep. Twee dagen later zou hij te komen overlijden. Op 30 mei 1941 werd hij begraven na een Heilige Mis in de Sint-Bartholomeuskerk te Merksem en zijn lichaam werd er op het kerkhof vlakbij te rusten gelegd. Het zo vroege overlijden van de jonge vrome misdienaar liet een grote leegte achter in zijn omgeving, getuige de meer dan 1400 mensen die bij zijn begrafenis aanwezig waren.
