Istvan Regöczi bekomt lokalen in de stad Vác  voor zijn weeskinderen en bezoekt in 1948 enkele dagen Vlaanderen. Maar de Russische autoriteiten dreigen meer en meer alles te nationaliseren.

Ik voelde het als een steek in mijn hart: Mijn Arendjongskens werden ernstig bedreigd…ook zij baden. Er was altijd iemand van hen in de kapel en hun kindergebed gaf me moed.