Rozenkrans door Istvan gemaakt van broodkruimels en draad van zijn gevangenisplunje

Priester Istvan wordt na vier jaar, in 1953, ontslagen uit het concentratiekamp en snel heeft hij weer de zorg over verscheidene weeskinderen in Máriabesnyő waaronder de kleine verlamde “Tarweke”.
Maar de overheid blijft hem in het oog houden en de kleine jongen wordt afgenomen.

Overal heb ik nadien gezocht naar ons verlamde ‘Tarweke”, maar ik heb hem nooit meer teruggevonden.